Komorki macierzyste uczestnicza w odnowie i regeneracji nablonkow roznych narzadow. Najwiekszym rezerwuarem nablonkowych komorek macierzystych w organizmie jest skora. Stanowi ona wyspecjalizowana bariere chroniaca wnetrze ustroju przed szkodliwym wplywem czynnikow fizycznych, chemicznych i biologicznych, a jednoczesnie zapewnia odbior sygnalow pochodzacych ze srodowiska zewnetrznego. Skora uczestniczy rowniez w licznych procesach fizjologicznych warunkujacych zachowanie homeostazy. Odnowa i regeneracja naskorka, stanowiacego zewnetrzna warstwe skory, mozliwa jest dzieki obecnosci roznych populacji komorek macierzystych rezydujacych w mikrosrodowiskach (niszach) tworzacych specyficzne warunki umozliwiajace zachowanie wlasciwosci tych komorek. Dzieki temu, ze komorki w niszy rzadko ulegaja podzialom, mozliwe stalo sie ich odroznienie od innych szybko proliferujacych komorek skory. Na tej podstawie zlokalizowano komorki macierzyste w przedzialach miedzymieszkowych, w regionie wybrzuszenia mieszka wlosowego, a takze w obrebie gruczolow lojowych. Wykazano ponadto, ze mieszki wlosowe stanowia nisze dla komorek progenitorowych melanocytow oraz innych komorek macierzystych wywodzacych sie z grzebienia nerwowego, jak rowniez mezenchymalnych komorek macierzystych. Obecnosc komorek macierzystych charakteryzujacych sie wysokim potencjalem proli-feracyjnym i zdolnoscia do samoodnowy umozliwia zachowanie rownowagi naskorka w warunkach fizjologicznych oraz jego regeneracje. Identyfikacja, izolacja i charakterystyka nablonkowych komorek macierzystych konieczna jest do poznania i zrozumienia podloza szeregu chorob skory, opracowania wydajnych metod ich leczenia, jak rowniez szerszego zastosowania tych komorek w medycynie regeneracyjnej, terapii genowej, czy kosmetologii.
展开▼
