"OPG voelt hete adem van zorgverzekeraars in haar nek," zo kopt een krantenartikel. Nou, niet alleen de OPG denk ik dan. Ook als zelfstandige apotheek neb ik steeds meer moeite met de dictaten die me worden opgelegd. In het verleden werd ingezet op samenwerking, we waren tenslotte medewerkers van het 'zieken-fonds'. Er werd gecommuniceerd; met heuse roadshows, en we moesten ons vooral een voelen met de zorgverzekeraar. Dat zou de patient ten goede komen. Veel zaken zijn namelijk afhankelijk van regionale omstan-digheden. De artsenpopulatie, de aanpa-lende ziekenhuizen, maar ook de bevol-kingsopbouw hebben grote invloed op het te voeren beleid. In de hele zorgkolom, dus ook in de apotheek. Tijdens informele besprekingen werd een oplossing gezocht die voor alle partijen aanvaardbaar was. Ja, dat is nu wel over. Over contracten valt at lang niet meer te praten, laat staan te onderhandelen. Het is een kwestie van: tekenen bij het kruisje! U verwacht toch niet dat we met meer dan duizend apo-thekers gaan onderhandelen? En allemaal verschillende contracten moeten onder-houden?, zo vraagt een verzekeraar zich af. Misschien niet, maar wij als apothekers moeten wel rekening houden met een veelheid aan verzekeraars met allemaal een eigen beleid op het gebied van korting en preference. Gelukkig is dat nog vaak een kwestie van copy/paste.
展开▼
